Ik heb een eeuwigheid en tot diep in de nacht zitten internetten en alle voors
en tegens van zo'n beetje alle camera's bestudeerd. Eerst ging ik voor groot
(Fuji S304), later voor steeds duurder (vaak met xD geheugen) en uiteindelijk
zag ik wel iets in klein (in de borstzak) en bruikbaar met m'n al aanwezige
126+32 Mb CF geheugen. Het werd dus deze Pentax 430RS. Het Toeters en Bellen
nivo is hoog en makkelijk te begrijpen en te onthouden. Ik gebruik hem in de
meest uitgebreide kwaliteits mode (+/- 48 foto's op 128 Mb), want waarom heb ik
anders m'n HP618 afgedankt. Doel hiervan is om, als het zo uit komt, een flinke
vergroting te laten afdrukken. Het is en blijft een klein knap ding met,
misschien, wat ruis in egale vlakken bij eindeloos uitvergroten in Photoshop.
Wie kwalitatief meer wil zal met een 10 megapixel spiegelreflex op z'n buik
moeten gaan lopen.